بسم الله الرحمن الرحیم  

   چرا حالا صدایتان درآمده است؟

 

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید  

 

 دکتر حسن هاشمی وزیر بهداشت در برنامه زنده تلویزیون به شدت از رویه تخریبی سازمان صداوسیما علیه دولت انتقاد کرد.
 به گزارش اعتدال به نقل از روز نو؛ وزیر بهداشت که در برنامه ثریا حضور پیدا کرده بود گفت: من امده ام اینجا نشسته ام اما شما می خواهید 4 فیش حقوقی بگذارید جلوی من. خب قبل از این آن را به من نشان بدهید تا ببینم راست است یا دروغ. انچه می گویید صد درصد دروغ است. امیدوارم باقی حرف هایتان دروغ نباشد.
وی افزود: اگر واقعا می خواستید روشنگری کنید و آن انتظاری که از صداوسیما هست که دانشگاه باشد را انجام بدید، این را قبل از برنامه به من می دادید، اصلا چرا به من؟ به دستگاه قضایی بدهید.
 وزیر بهداشت اضافه کرد: اگر قانون را قبول ندارید و بنای شما فقط این است که بیایید جلوی دوربین و به اصطلاح خودتان افشاگری کنید که این کار را ادامه بدید؛ فقط این شعارتان را عوض کنید. ننوسید دیدبانی برای پیشرفت ایران. این رفتار باعث پسرفت کشور می شود.
 وی در ادامه ضمن انتقاد از سکوت صداوسیما در مقابل فسادهای دولت احمدی نژاد گفت: شما چرا تا حالا ساکت بوده اید. چرا زمان دولت قبل صدایتان درنیامد. چرا در مورد آن همه تخلفات هیچ چیز نگفتد.
 دکتر هاشمی خطاب به مجری گفت: به خدا به من به خاطر خودتان می گویم، مردم حرف های شما را اصلا قبول ندارند و نمی پذیرند. وزارت اطلاعات و مرکز امار از افراد مختلف نظرسنجی می کند و این نظرسنجی ها نشان از رضایتمندی مردم دارد.
 در این حین، مجری برنامه ثریا به نظرسنجی های صداوسیما اشاره کرد که وزیر بهداشت در پاسخ گفت: آن نظرسنجی هایتان هم مثل فیش هایی هست که نشان می دهید.

 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

 

  بسم الله الرحمن الرحیم  

 ناطق نوری: تملق، رودر بایستی و باندبازی مثل موریانه ...

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید  

 

 

 پایگاه جماران، ناطق نوری: در مجلس اول وقتی که بحث کشت موقت و بند «ج» شد عده قلیلی از نمایندگان مخالف نگاه های محدود و چپ گرایانه بودیم.
 رژیم شاه با تقسیم اراضی چوب محکمی به کشاورزی کشور زد و کشاورزی نابود شد به خاطر اینکه می خواست جریان چپ را با خود همراه کند و با نگاه کمونیستی تقسیم اراضی را شروع کردند که آسیب بزرگی به کشاورزی ما وارد شد، ما هم با کشت موقت و شبیه آن تصمیمات تنگ نظرانه، به بار شیشه، چوب زدیم.
 بخش اعظم اقتصاد ما اقتصاد دولتی است. اظهار داشت زمانی هم مقام معظم رهبری جرات به خرج دادند و اصل 44 را تبیین و تفسیر کردند و جلسات پی در پی با مسئولین برای خصوصی سازی برگزار شد بعد از چندین ماه دیدیم که چیزی از آن در نیامد و ما به خاطر نگاه های تنگ نظرانه و چپ گرایانه اقتصاد را «خصولتی( خصوصی-دولتی )» کردیم.
 اینکه بخشی را به تامین اجتماعی واگذار کنیم، بخشی به حقوق بازنشستگی، بخشی را به بنیاد مستضعفان وَ بخشی را ستاد فرمان امام، این خصوصی سازی نیست، اتفاقا از دیدگاه من ضررش بیشتر است، اگر دولتی باشد لااقل دیوان محاسباتی هست و نظارتی هست اما وقتی خصولتی( خصوصی-دولتی ) می کنیم شیر بی یال و دمی درست می کنیم که چیزی از آن در نمی آید و این معلول نگاه تنگ نظرانه است.
 صحبت کردن، برگزاری سمینار و کنگره دردی را دوا نمی کند، بلکه باید آسیب شناسی کرد تا ریشه مشکلات را دریافت. ما برخی مشکلات ساختاری داریم و بسیاری مشکلات رفتاری، بنده معتقدم سه چیز مثل موریانه انقلاب را از درون می خورد، تملق، رودر بایستی و باندبازی و تا این ها هست 10 هزار بند و ماده هم هیچ دردی را از کشور دوا نمی کند.
 زمانی که رابطه جای ضابطه را بگیرد چه کسی می تواند رقابت کند؟
 زمانی که تلویزیون را نگاه می کنیم صدها تریلی قاچاق نشان می دهند در حالی که نمی دانند این ها را برای چه نشان می دهند. یا اینکه می گویند 10 هزار انبار کالای قاچاق گرفته ایم، مگر قوطی کبریت است، بالاخره این ها کجاست و مبارزه با فساد چگونه است؟
 ما ازیک طرف می گوییم ما هم می خواهیم جمهوری اسلامی را پیاده کنیم ولی چه بلایی سر دین کامل آورده ایم که مقام ما در دنیا از رتبه 87 به 136 رسیده است، آیا این جمهوری اسلامی است؟ حیف انقلاب نیست،‌حیف شهدا و بزرگان و رهبری نیست که این همه فریاد می زنند؟
 زمانی که انقلاب پیروز شد کسانی که سوء استفاده کن و رشوه گیر بودند می ترسیدند، حالا کار به جایی رسده است که رسما می گویند این قدر بدهید.
رییس دفتر بازرسی مقام معظم رهبری اظهار داشت: یک بار خدمت رهبری عرض کردم بنده ناطق نوری که از اول انقلاب مسئول بودم، وقتی می خواهم یک نفر را در این دفتر بازرس معرفی کنم که ده میلیون وام بگیرد نمی توانم، اما چطور است یک دفعه فردی می رود 350 میلیارد تومان به او وام می دهند، وثیقه اش چیست؟.
 پرونده آنها پیش من است. دو ،سه ،پنج نفر باهم تبانی می کنند بعد یک ساختمان را برای دریافت وام کارشناسی می کنند، اگر ده میلیارد می ارزد با کارشناسان تبانی می کنند 30 میلیارد و می گویند این زمین 700 متر است اگر برای آن پذیره، تراکم و پروانه بگیریم و برج و باغ بسازیم 14 طبقه، قیمت آن 120 میلیارد می شود. بنابراین می بینید زمین ده میلیاردی می شود 30 میلیارد تومان.
 دولت نه کشاورز خوبی است نه صنعتگر خوب و نه تاجر خوب، دولت می تواند برنامه ریز خوبی باشد، طرح بدهد و حمایت کند، نظارت کند و مالیات بگیرد. کشور باید با مالیات اداره شود نه با نفت، به شرطی که سلسله مراتب طی شود. اولا مالیات باید بر مصرف باشد نه بر تولید وقتی شما به تولید مالیات ببندید تولید کننده قیمت را بالا می برد، هرکه بامش بیش برفش بیشتر، مـُمَـیّـز و مؤدّی نباید همدیگر را ببینند.
 اواخر دولت گذشته 500 هزار نفر در کشور استخدام شدند. الان دولت خیلی تلاش می کند قرض بگیرد فقط هزینه های جاری را بدهد و هزینه های عمرانی دستگاهها تعطیل است. فقط حقوق بگیران را اضافه کردیم ، یارانه را هم آوردیم و یک چوب دیگر زدیم به بار شیشه.
 نمی شود هم ارزشها را حفظ کنیم و روی اصول خودمان بایستیم و تن به ذلت ندهیم، هم اینها را در داخل رها کنیم و بخواهیم زنده بمانیم.
 

 متن کامل

 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

کدام الگوی مصرف؟ کدام اصلاح کیفیت؟! ...

  بسم الله الرحمن الرحیم  

 کدام الگوی مصرف؟ کدام اصلاح کیفیت؟! ... 

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید  

 

 

 ((( چه در دولت فعلی، چه در آن دولت «پاکدست»، وَ چه در دولتهای قبل از آن، هر وقت که قرار میشد وَ میشود که یک یا چند قلم خدمات یا کالای اساسی را گران کنند یا «بقول خودشان به قیمت واقعی آن نزدیکتر کنند»، اولین علت این تصمیمگیری-شان را به «مصرف چند-برابر سرانه-ی جهانی آن در ایران، ذکر کرده وَ میکنند» ؛ به ندرت  پیش آمده که آنرا به علت یا علل این مثلا «اصراف» ربط دهند وَ تمام «کاسه-کوزه-ها را سَر مردم نشکنند»! ... از ضعفهای مرتبط خودشان کمتر سخنی گفته-اند. از مصرف نفت سفید وُ گاز گرفته تا مصرف انواع سوخت، انرژِی، آب وَ غیره» ... حتی بخود زحمت نداده وَ نمیدهند که اگر فلان چیز در ممالک پیشرفته وَ شیخ-نشینهای خلیج فارس فلان مقدار دلار است، با دستمزدهای آنها چقدر تناسب دارد! «دستمزد ساعتی-ای» که کمترین-اش حداقل بالای ده دلار است!!! وَ «دستمزد ساعتی-ای قانون کار» ِ ما یک پنجم حداقل دستمزد آنهاست_ بگذریم از عده-ی کثیری که حدود نصف مصوبه قانون کار دریافتی دارند، مبلغی بین ششصد تا هشتصد تومان. مطلب مهم دیگری که به ندرت ملاحظه میشود، کیفیت وَ استاندارد بسیار پایین وسایل ماست؛ از لوازم خانگی ما، حمل وُ نقل عمومی ما، گرفته تا خودروهای بومی ما که تضمینی «قاطع» برای کیفیت استاندارد وَ کارآیی ِ مناسب-شان وجود ندارد. جالب اینجاست که اکثر مسئولین وقتی افراط در مصرف سرانه را به رُخ ما میکشند وَ توصیه به رعایت الگوهای صحیح وَ اصلاح مصرف میکنند، تمام کمبودها، نبودها، وَ نقصهای مذکور را که مختصراٌ ذکر شد، نـــادیـــده میگیرند!!! ... _ عـبـــد عـا صـی. ))).

 

 روزنامه جمهوری اسلامی :  با وجود هزینه چندهزار میلیاردی برای رفع نیاز مصرف برق در زمان اوج مصرف، دولت بدون توجه به روشهای هوشمند و بی‌هزینه، تعرفه برق مشترکان پرمصرف و کم مصرف را یکسان افزایش داده است.
به گزارش تسنیم، «آرش کردی» مدیرعامل توانیر در مراسم بهره‌برداری فاز نخست نیروگاه تولید پراکنده برق در شرق تهران با تاکید بر اینکه رشد پیک مصرف برق در سال 95 بیش از 5 درصد بود، یادآور شده که این میزان رشد مصرف برق رقم بزرگی است، چرا که در کشورهای پیشرفته این میزان حدود 3 درصد است. بالابودن میزان رشد مصرف برق کشور در حالی رخ داده که بنابر گزارش آمار تفصیلی صنعت برق در سال 93 ضریب بهره‌برداری از نیروگاههای کشور در این سال 49 درصد بوده است. به عبارت دیگر 51 درصد از ظرفیت تولید برق از مدار خارج بوده و بخشی از آن صرفاً برای رفع پیک مصرف برق در تابستان وارد مدار شده است. هزینه بالای رفع پیک مصرف برق در حالی رخ داده است که برخی از کشورهای پیشرفته دنیا نظامی هوشمندانه را برای تعرفه‌گذاری قیمت حامل‌های انرژی خصوصا برای رفع پیک مصرف برق خود وضع کرده‌اند. این نظام که روش تعرفه‌گذاری پلکانی- افزایشی نام دارد به منظور اصلاح الگوی مصرف انرژی در بخش‌های مختلف و به خصوص بخش خانگی اعمال شده است. در این روش، هزینه مصرف متناسب با میزان افزایش آن بالا می‌رود و در این صورت مصرف بیشتر با یارانه بیشتری همراه نمی‌شود و مشترکین پرمصرف به جای عموم مشترکین در کانون افزایش هزینه قرار می‌گیرند. در این الگو، میزان مشخصی از هر حامل انرژی به عنوان الگوی مصرف مجاز تعریف می‌گردد و هزینه مصرف کمتر از الگو، ارزان‌تر تعیین می‌شود. با عبور مصرف از مقدار الگو، قیمت به صورت ناگهانی افزایش می‌یابد تا مشترکین پرمصرف با پرداخت هزینه واقعی انرژی، رفتار خود را اصلاح کنند و فشار افزایش قیمت نیز از عموم مردم برداشته شود.
 

 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

ترامپ هیچ گاه برجام را پاره نمی کند

شته شده در تاریخ سه شنبه 23 آذر 1395 توسط عـبــد عـا صـی

  بسم الله الرحمن الرحیم  

  ترامپ هیچ گاه برجام را پاره نمی کند
  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید  

پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران : 
اروپاییِ ها تصریح کرده اند که نمی خواهند از توافق هسته ای با ایران خارج شوند و حاضر نیستند به دلیل تصمیم یک جانبه آمریکا، بار دیگر تحریم های اقتصادی ایران را اعمال کنند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «رایان کراکر» سفیر پیشین آمریکا در عراق در مطلبی در روزنامه دنور پست نوشت: برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) یک سال پس از آغاز اجرا، به هدف اصلی آن یعنی کاهش پیشرفت هسته ای ایران و تضمین اینکه این کشور سلاح هسته ای نخواهد داشت(!)، رسیده است.
این در حالی است دولت «دونالد ترامپ» چهار روز پس از اولین سالگرد اجرای برجام به عنوان رئیس جمهور جدید این کشور سوگند یاد خواهد کرد و وارد کاخ سفید خواهد شد. بنابراین ادامه اجرای این توافقنامه در کنار بررسی سیاست کلی آمریکا نسبت به ایران اقدامی عاقلانه به نظر می رسد. در واقع همانطور که «جان برنان» رئیس سازمان سیا به تازگی به بی بی سی گفت، لغو این توافق، «یک حماقت» خواهد بود.
به واسطه این دستورالعمل جامع، که مسئول مذاکره کنندگان ایرانی آن «محمد جواد ظریف» وزیر خارجه این کشور و فارغ التحصیل دانشگاه «دنور» بود، برنامه هسته ای ایران تحت کنترل درآمد.
این دستاورد بزرگ به آمریکا و متحدان آن اجازه می دهد تا بر روی مناطق دیگری از نگرانی های خود متمرکز شوند.
این در حالی است که توافق هسته ای تاکنون بهبود چشمگیر در روابط دو جانبه بین آمریکا متحده و ایران و یا در روابط ایران با همسایگان عرب آن ایجاد نکرده است.
اگر «هیلاری کلینتون» نامزد دموکرات ها به عنوان رئیس جمهور انتخاب می شد، به احتمال زیاد یک رویکرد سختگیرانه تری در قبال دیگر سیاست های ایران در پیش می گرفت. هنوز روشن نیست که آیا ترامپ هم همین کار را خواهد کرد یا خیر. با این حال او باید توجه داشته باشد که بسیاری از دشمنان منطقه ای ایران - از جمله عربستان سعودی و رژیم اسرائیل - در حال حاضر از او می خواهند برجام را دنبال کند. نگرانی های آنها در مورد توافق هسته ای هرگز به اندازه نگرانی آنها درباره جنبه های منع گسترش سلاح های نبوده است.
سیاست های اشتباه و ضعیف آمریکا، مانند حمله به عراق در دولت «جورج دبلیو بوش» و خروج نیروها در دوران اوباما، به ایران فرصت داد تا در عراق نفوذ پیدا کند و خلاء پس از سرنگونی صدام حسین (دیکتاتور معدوم عراق)را پر کند. بی میلی اوباما به حمایت جدی از مخالفان مسلح در سوریه باعث شد تا ایران و روسیه وارد ماجرای حل و فصل سیاسی بحران سوریه شوند.
با توجه به نفوذ ایران در عراق و سوریه، غیر واقعی است اگر که بخواهیم ایران را از مذاکرات در مورد آینده سیاسی این کشورها کنار بگذاریم. اما این بدان معنی نیست که آمریکا باید اجازه می دهد تهران به منافع آمریکا و متحدانش آسیب وارد کند.
با این حال، بهترین رویکرد سیاسی برای آمریکا این است که ائتلافی از کشورهای همفکر تشکیل دهد - همان کاری که در نهایت به توافق هسته ای منجر شد.
متحدان اروپاییِ آمریکا به ویژه تصریح کرده اند که نمی خواهند از توافق هسته ای با ایران خارج شوند و حاضر نیستند به دلیل تصمیم یک جانبه آمریکا، بار دیگر تحریم های اقتصادی ایران را اعمال کنند. ابطال توافق هسته ای، به یک بحران اولیه و غیر ضروری در روابط کشورهای حوزه اقیانوس اطلس منتهی خواهد شد و به احتمال زیاد به نفع روسیه، چین تمام خواهد شد.
ترامپ به عنوان رییس جمهور منتخب درک می کند پاره کردن توافقی که هنوز برای این کشور نفع دارد کار درستی نیست. او پس از تصدی ریاست جمهوری در 20 ژانویه با بسیاری از تصمیم گیری های دشوار مواجه خواهد شد اما به لطف طرح جامع اقدام مشترک، با بحران هسته ای با ایران مواجه نخواهد شد.


 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

رابطه سرطان و خشم فروخورده شده را بدانید

  بسم الله الرحمن الرحیم  

رابطه سرطان و خشم فروخورده شده را بدانید
  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید  

 

  به گزارش میگنا ، نقل از پایگاه خبری شبکه العالم.

 

استرس(کورتیزول) می‌تواند در اثر محرک‌های عاطفی تولید شود. سرکوب این هورمون می‌تواند سطح واکنش ایمنی شخص را کاهش دهد
محققان دریافته‌اند که سطوح بالای کورتیزول مستقیما سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند. وقتی سیستم ایمنی به درستی کار نکند، سلول‌های معمولی می‌توانند به سلول‌های سرطانی تبدیل شوند. هر چه بیشتر عواطف منفی‌تان را سرکوب کنید، بیشتر مستعد بروز سرطان در بدن‌تان هستید.
شماری از مطالعات که درباره‌ این موضوع صورت گرفته‌اند و Alternative Cancer Care رابطه‌ی بین خشم فروخورده شده و سرطان را ذکر می‌کنند. در مطالعه‌ دیگری از کینگز کالج هاسپیتال لندن دریافتند که “رابطه‌ معنی‌داری بین تشخیص سرطان سینه و الگوی رفتاری بروز غیرعادی عواطف که بر زندگی شخص بالغ حاکم است وجود دارد.”
محققان دیگری از دانشگاه روچستر و مدرسه‌ی بهداشت عمومی هاروارد دریافتند آدم‌هایی که خشم خود را فرو می‌خورند ۷۰ درصد ریسک مردنشان به علت بیماری سرطان بیشتر است.‌ در یک مطالعه در دانشگاه میشیگان دریافتند که فروخوردن خشم، مرگ و میر زودرس مردان و زنان را رقم می‌زند.
برنامه‌ی تحقیقاتی سرطان سینه‌ کالیفرنیا در دانشگاه استنفورد درباره رابطه سرطان و خشم نشان داد که عواطف و احساسات قدرتمند موجب به وجود آمدن جریان کورتیزول در بدن می‌شود که مرگ زودرس را در زنان مبتلا به سرطان سینه موجب می‌شود.
مرحله‌ی ۱: شوک غیرقابل اجتناب
در این مرحله، ۱۸-۲۴ ماه پیش از تشخیص سرطان، شخص شوک یا ضربه‌ی عاطفی شدیدی را تجربه می‌کند. این ضربه‌ی عاطفی بر خواب عمیق و تولید ملاتونین در بدن تاثیر می‌گذارد. ملاتونین از رشد سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کند. وقتی این بخش از مرکز واکنش عاطفی مغز در نتیجه‌ی یک ضربه‌ی عاطفی آسیب می‌بیند، ارگان‌های بدن شروع به از کار افتادن می‌کنند، که این امر می‌تواند به سرطان منجر شود.
مرحله‌ی ۲: کاهش آدرنالین
هورمون‌های افزایش یافته‌ استرس سطوح آدرنالین را در غدد فوق کلیوی کاهش می‌دهند. بدن قبلا ذخایر آدرنالین را محدود کرده است، و استرس عاطفی آن ذخایر را به سرعت کاهش می‌دهد. این می‌تواند آغاز مرحله‌ سه، گسترش قارچ سرطان، باشد که باعث جهش سلولی می‌شود.
مرحله‌ی ۳: قارچ سرطان
طی این مرحله، میکرو ارگانیسم‌های ضروری برای حیات(که سوماتیک‌ها نامیده می‌شوند) که در بدن ما زندگی می‌کنند، به یک «قارچ مخمر مانند» تبدیل می‌شوند تا گلوکز و اسید لاکتیک اضافی در سلول‌ها را تخمیر کنند. این قارچ بعدا به سمت هسته‌ سلول حرکت می‌کند تا ضایعات اسیدی آزاد شده که “مایکوتوکسین” نامیده می‌شوند را تکثیر کند. این ضایعات اسیدی مانع ترمیم دی.ان.ای سلولی و تولید ژن‌های سرکوب کننده‌ تومور می‌شوند. بدون ژن‌های سرکوب کننده‌ تومور که مرگ سلولی را تنظیم می‌کنند، سلول‌ها جهش یافته و به سلول‌های سرطانی تبدیل می‌شوند.
مرحله‌ی ۴: کمبود نیاسین (ویتامین ب۳)
سطوح کاهش یافته‌ آدرنالین باعث کاهش دوپامین در مغز می‌شود. دوپامین آدرنالین تولید می‌کند و، وقتی دوپامین بیشتری در طول استرس طولانی‌مدت استفاده شود، آمینواسیدها برای متعادل کردن حس و حال شخص، سروتونین تولید می‌کنند. مشکل این است که این امر به کاهش تریپتوفان می‌انجامد که برای ترکیب کردن نیاسین جهت تنفس سلولی لازم است . به طور معمول تریپتوفان، نیاسین را به آنزیم‌هایی تبدیل می‌کند که برای تنفس سلولی، تبدیل گلوکز، و تولید انرژی ATP (آدنوزین تری فسفات) استفاده می‌شوند. بدون نیاسین، در عوض سلول‌ها گلوکز را تخمیر خواهند کرد که به جهش سلولی و شکل‌گیری سرطان منتج می‌شود.
مرحله‌ی ۵: کاهش ویتامین ث
در طی استرس مزمن، غدد فوق کلیوی نیز در بدن ویتامین ث آزاد می‌کنند تا از اثرات استرس‌زا بر قلب و سیستم فشار خون بکاهند. ویتامین ث برای جلوگیری از تبدیل ضایعات اکسیژنی به اکسیژن و آب در سلول توسط دی.ان.ای سلول ضروری است. تداوم کمبود ویتامین ث در طول استرس آسیب و جهش دی.ان.ای. میتوکندری سلول را افزایش می‌دهد، و باعث جهش سلول‌های معمولی به سلول‌های سرطانی می‌شود.
مرحله‌ی ۶: سرکوب ایمنی
سیستم ایمنی بدن با افزایش سطح کورتیزول سرکوب می‌شود. شخصی که از استرس عاطفی طولانی مدت شدید رنج می‌برد خسته است و بنابراین غدد فوق کلیوی و تیروئید او کم کار می‌شوند. سطوح مواد معدنی، وقتی استرس میزان مواد معدنی را در بدن کاهش می‌دهد، کم می‌شوند. مواد معدنی برای عملکرد سیستم ایمنی بدن ضروری هستند. سیستم ایمنی شروع به ضعیف شدن می‌کند و از تولید اینترلوکین۲– که ‌لنفوسیت T، لنفوسیت B، سلول‌های کشنده‌ی طبیعی، ماکروفاژها، و نوتروفیل‌ها را تولید می‌کند- باز می‌ماند.
بدون سلول‌های سیستم ایمنی، قارچ‌های مخمر-مانند باکتریایی-ویروسی که در درون سلول‌ها چندشکلی هستند به رشد خود ادامه می‌دهند و سلول‌های سرطانی تازه به وجود آمده تکثیر می‌شوند.
در نقش عواطف منفی بر سلامتی، بخصوص وقتی که این عواطف سرکوب می‌شوند هیچ شکی وجود ندارد. این تحقیق ما را به یک نتیجه‌گیری رهنمون می‌کند که می‌تواند حیات بخش باشد. اگر عصبانی هستید، برای ابراز آن راهی مناسب پیدا کنید. ادامه دادن به روند عصبانیت می‌تواند مرگبار باشد.
بعضی از راه‌های مناسب برای ابراز خشم:
۱. ورزش خوب
۲. تمرین کنترل تنفس
۳. تمرین آرام سازی تدریجی عضلات
۴. استفاده از یک اسباب بازی تسکین استرس
۵. پیدا کردن چیزی خنده دار و یا احمقانه
۶. گوش دادن به موسیقی آرامش بخش
۷. تکرار جملات خودتلقینی آرامش بخش

 

 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

  بسم الله الرحمن الرحیم  

منظور حضرت مسیح ما نبودیم!!! ...

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید  

 

 

 

 خبرآنلاین، وبلاگ مرتضی بهشتی : بخشی از فیلم خارجی عیسی درمورد سنگسار زنی که زناکرده بود به نام « stoning » را درقضای مجازی دیدم.
 کارگردان فیلم با هنرمندی تمام جمله ای زیبا و تکان دهنده و تربیت کننده از مسیح ( ع ) که از زبان افراد غیر نبی و اولیای الهی نمی توان شنید را به نمایش می گذارد که اگر جلوه ای از آن را بتوانیم در داوری ها و قضاوت های خودمان تجلی ببخشیم راه را برای صعود و کمال همگان فراهم می کند و از سویی خطر بی آبرویی و سقوط را در گوش هایمان به صدا در می آورد و خود را ایمن از قضاوت سایرین نخواهیم دید .
 دیالوگ مورد نظر این فیلم چنین است که مردم شاهد زنای زنی بوده اند و هریک برای ابراز تنفر ومجازات زانیه ، خشمگین و سنگ بردست قصد سنگسار زن بدکاره ، را دارند و درمقابل ، بزرگانی اعلام می کنند برای شنیدن حکم زن گنهکار به نزد مسیح پیامبر برویم وَ هرچه ایشان فرمود همان کنیم. حضور حضرت شرفیاب می شوند و طلب حکم زن زناکار رامی کنند.  حضرت پس از شنیدن ماجرا ، به آرامی لکن با اطمینان دل می فرمایند :
 « اون کسی که بین شما گناه نکرده ، اولین سنگ را بزنه » !!! ...
 جماعت خشمگین با شنیدن حکم پیامبر ، به یکدیگر نگاه انداختند و با رها کردن سنگ های در دست گرفته ، راه خانه پیش گرفتند و زن از مرگ رهایی یافت زیرا کسی نبود که شرط حضرت عیسی در سابقه او وجود داشته باشد همه به گونه ای آلوده به گناهی بودند.
 مشاهده این بخش از فیلم ؛ تکانی در زندگی-ام بوجود آورد که اگر ما هم در معرض چنین داوری قراربگیریم و فردی از تبار خوبان خدا ، حقیقت ما راببیند و چنین شرطی را برای داوری و قضاوت های ما بگذارد ؛ می توانیم حکمروانی کنیم و برای زندگی و سرنوشت مردمان ، حکم صادر کنیم !!!
 آیا حکم حضرت عیسی متوجه ما هم می شود و آیا امروز کسی هست در میان ما که بتواند سنگ اول را بزند؟!!!
 آیا اگر صدای انسانی از تبار حقیقت ، برخیزد و هشداردهد ؛ شما که در مورد سایرین داوری می کنید خود راشناخته اید و مطمئن هستید شما بهتر از گنهکاری که گناهش آشکارشده است می باشید؟، سر برزمین فرود نیاوریم و از پرونده کردارخویش شرمسار نباشیم.
 آیا قاضیان این مرزو بوم وَ صداهای رسمی وَ غیر رسمی که از تریبون- های قدرت ، با حدس وُ گمان برای عده-ای بی صدا و خاموش پرونده سازی می کنند و پرده دری می کنند می توانند به قضاوت حضرت عیسی(ع) تن دهند و اعمال خویش را در معرض نگاه خویش قراردهند و به داوری خویش بنشینند.
 آیا ما هم خطاب حضرت مسیح هستیم؟ آیا در میان ما کسی هست که بتواند سنگ اول را بزند؟
یا اینکه ....
به امید روزهای بهتر
 «دکترمرتضی بهشتی حقوقدان و پزوهشگر»
 

 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

 

  بسم الله الرحمن الرحیم  

  چون نداری خبر از راز نهانی خفه شو ... 

 

 

 زنده یاد «ابوالقاسم حالت» :

 بچّه این قدر مَکن چرب زبانی، خفه شو / این همه حرف مزن، لال بمانی، خفه شو
 حرف هایی که کند فتنه مَکش پیش وُ مکوش / که مرا هم به سر حرف کشانی، خفه شو
 گر که یک دزد اسیر است وُ دو صد دزد آزاد / علّتی دارد وُ آن را تو ندانی؛ خفه شو
 هیچ شک نیست که رازی است به هر کار نهان / چون نداری خبر از راز نهانی خفه شو
 حرف-های تو نسازد به مزاج حضرات / این قدَر قصه-ی بو-دار چه خوانی؟ خفه شو
 گر که صد گرگ در این گلّه بیفتد به تو چه؟ / چون که بی بهره-ای از کار شبانی خفه شو
 ترسم آخر به تو صد وصله وُ بُهتان بندند / تا نگفتند چنینی وُ چُنانی خفه شو
 تو چه داری خبر از آن که چرا روز به روز / بیشتر می شود این فقر وُ گرانی؟! خفه شو
 این قبیح است که چون گرسنه ماندی دوسه روز / بکنی شـِکـوه ز آغاز جوانی، خفه شو
 گیرم افتادی وُ مُردی، همه کس خواهد مُرد / چون چنین است، چه جای نگرانی؟! خفه شو
 گفت مردی که در این دوره، من آخر چه کنم؟ / گفتم از من بشنو، گر بتوانی خفه شو
 

 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

 

باز باران با ترانه

  بسم الله الرحمن الرحیم  

 باز باران با ترانه
 می خورد بر بام خانه
 یادم آید کربلا را
 دشت پر شور و نوا را
 گردش یک روز غمگین      
 گرم و خونین
 لرزش طفلان نالان
 زیر تیغ و نیزه ها را

 باز باران با صدای گریه های کودکانه
 از فراز گونه های زرد وُ عطشان
 با گهرهای فراوان
 می چکد از چشم طفلان پریشان
 پشت نخلستان نشسته
 رود پر پیچ و خمی در حسرت لب‌های ساقی
 چشم در چشمان هم آرام و سنگین
 می چکد آهسته از چشمان سقا
 بر لب این رود پیچان       
 باز باران

 باز باران با ترانه
 آید از چشمان مردی خسته جان
 هیهات بر لب
 از عطش در تاب وُ در تب
 نرم نرمک می چکد این قطره ها روی لب 
 شش ماهه طفلی    
 رو به پایان
 مرد محزون
 دست پر خون می فشاند
 از گلوی نازک شش ماهه
 بر لب های خشک آسمان با چشم گریان                
 باز باران

 باز هم اینجا عطش
 آتش شراره جسمها
 افتاده بی سر پاره پاره
 می چکد از گوشها باران خون و کودکان بی گوشواره
 شعله در دامان و در پا می خلد خار مغیلان
 وَندرین تفتیده دشت وُ سینه ها برپاست طوفان
 دستها آماده شلاق وُ سیلی
 چهره ها از بارش شلاق‌ها گردیده نیلی
 دراین صحرای سوزان
 می دود طفلی سه ساله             
 پُر ز ناله
 پای خسته
 دلشکسته
 روبرو بر نیزه ها خورشید تابان
 می چکد از نوک سرخ نیزه ها
 بر خاک سوزان          
 باز باران باز باران  

 قطره قطره می چکد از چوب محمل 
 خاک‌های چادر زینب به آرامی شود گل
 می رود این کاروان منزل به منزل
 می شود از هر طرف این کاروان هم  سنگ باران
 آری آری     
 باز سنگ و باز باران
 آری آری     
 تا نگیرد شعله ها در دل زبانه
 تا نگیرد دامن طفلان محزون را نشانه
 تا نبیند کودکی لب تشنه اینجا اشک ساقی
 بر فراز خیمه برگونه ها
 بر مشک ساقی
 کاش می بارید باران

«علی اصغر کوهکن»

 تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

 

  بسم الله الرحمن الرحیم  

من که رفتم خونه‌ی بخت...

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید

 گاهی برای ازدواج باید کمی ‌ورزش کنید تا بتوانید با یک دور خیز مناسب از روی موانع احتمالی سر راه بپرید! من توانستم این کار را بکنم. شاید شما هم بتوانید. زمانی که پشت لبم سبز شد و به اصلاح برای خودم مردی شدم، بعد از برگشتن از سربازی بود که زمزمه‌‌‌های خانواده برای انتخاب همسر شروع شد. خیلی اهل درس نبودم. از همان اول رفتم رشته‌ی فنی و چند ماهی بود که در رشته خودم پیش یکی از دوستان پدرم مشغول کار شده بودم.
 آقا محمود، اوستام رو می‌گم. همیشه می‌گفت تو پسر با ایمان، خوش اخلاق و اهل کاری هستی، آینده‌ات روشنه! منم به امید اون آینده‌ی روشن، هر بار که بحث ازدواج پیش می‌اومد، حرف رو عوض می‌کردم و می‌گفتم: «حالا حالاها باید کار کنم و شرایط اقتصادی مناسبی فراهم کنم. نمی‌شه دختر مردم رو با دست خالی خوشبخت کنم.» تا اینکه یک بار طی یک عملیات استراتژیک، مادرم از من خواست تا شب را منزل مادربزرگ بگذرونم. من هم که روحم از ماجرا خبر نداشت، قبول کردم.
 وقتی رسیدم، مادر جون با همان لبخند همیشگی اش با یک سینی چایی وارد اطاق شد و با گفتن «خوب چه خبر مادر؟» اولین قدم عملیاتی را برداشت. من هم بی‌خبر از همه جا گفتم: «خبر خیر و سلامتی.»
 مادرجون گفت: «مادر اگه خبر خیره پس چرا ما بی‌خبریم؟»
 گفتم: «نه از اون خبر‌‌‌ها. یعنی خبر خاصی نیست.» مادرجون اخماش رو در هم کشید و گفت: «یعنی چی مادر؟ آقاجونت وقتی هم سن و سال تو بود، عمه‌ی بزرگت دنیا اومد. پدرت هم وقتی هم سن تو بود ازدواج کرد، آخه تو چرا این‌قدر تنبلی؟»
 تازه داشتم می‌فهمیدم، ضیافت امشب در اصل جلسه‌ی توجیهی من بود برای ازدواج. من هم که خیالم بابت تصمیمی‌که برای آینده‌ام گرفته بودم، جمع جمع بود و می‌دانستم بیدی نیستم که با این بادها بلرزم، با خنده گفتم: «آخه مادرجون زمان شما فرق می‌کرد، شما زندگی‌تون را در یک اتاق منزل پدر شوهرتون شروع کردید. پدر من هم که تا چند سال طبقه بالای همین خونه زندگی می‌کرد اما من که نمی‌تونم. می‌دونید اجاره‌ی یک خانه‌ی کوچیک چنده؟ دوستم که چند ماه پیش ازدواج کرد، پول یک سال کارش رو برای خرید حلقه و طلا و مخلفات داد. تازه شب یلدا از من پول قرض گرفت تا برای عروس خانم شب چله‌ای ببره. خونه و خرید عروسی و گرفتن جشن ازدواج و ... هفت‌خوان رستم رو باید پشت سر بذارم. رستم بودم و به جنگ دیو سفید می‌رفتم دردسرش کمتر بود. باور کنید رستم هم تو این مشکلات کم می‌آورد.»
 مادرجون، کمی ‌از توت‌‌‌های همیشگی‌اش تعارف کرد. لبخندی روی لباش نقش بست که حس کردم اولین حمله‌ی من با یک ضد حمله‌ی قوی روبه‌رو خواهد شد. گفت: «پس تو مشکلی با ازدواج کردن نداری، نگران خونه و طلا وجشن عروسی هستی. درسته؟»
 گفتم: «خوب این‌‌‌ها خیلی مهمه!» مادرجون گفت: «مشکل تو اینه که به خدا و وعده‌‌‌هاش اعتقاد نداری! ایمانت کم شده مادر. خدا خودش وعده داده که از فضلش بی‌نیاز می‌کنه. تو هم که اهل کار و تلاشی. سالم و سر حالی. کار می‌کنی و زندگیت رو می‌سازی. خدا رحمت کنه آقاجونت رو. وقتی با هم ازدواج کردیم، سرمایه‌مون قدرت بازوی آقاجونت بود و ایمانی که می‌گفت هر آن کس که دندان دهد، نان دهد. البته منم توقع زیادی نداشتم. هر دو توی سن کم شروع کردیم و کنار هم زندگی‌مون رو ساختیم. آخه وقتی سن بره بالا، بر فرضم که همه چی داشته باشی، تازه بخوای تشکیل خانواده بدی، دیگه دل و دماغی برات نمی‌مونه. فاصله سنیت با بچه‌ات اون‌قدر زیاد می‌شه که حوصله‌ی بازی باهاش رو نداری. آدم تو جوونی همزبون می‌خواد. تو جوونی همراه می‌خواد. یک زن خوب با ایمان، می‌تونه پا به پات بیاد تا با هم به همه چیز برسید. اول باید یه کم قانع باشید.»
 گفتم: «خوب همین دیگه مادرجون. قربونت برم. اون زنی که بخواد با کم‌ترین‌‌‌ها با من شروع کنه، آخه از کجا پیدا می‌شه!»
 مادرجون گفت: «پیدا می‌شه! چند مورد خوب رو مادرت برات پیدا کرده که فردا وقتی رفتی خونه با هم حرف می‌زنید و به امید خدا یکی که شرایطش بیشتر با تو هماهنگ بود رو تماس می‌گیره و می‌رید خواستگاری. وقتی دارید با هم حرف می‌زنید، می‌گی بهش که اول راهی و قول می‌دی تمام تلاشت رو بکنی تا خوشبختش کنی. این روزها دختر قانع کم نیست. شما پسر‌‌‌ها می‌ترسید پا پیش بزارید. پدرت هم کمکت می‌کنه. تو یا علی بگو، بقیش رو بسپار به خدا و بعدشم ما خانم‌‌‌ها.»
 شاید باور نکنید اما نفهمیدم چه‌جوری مادرجون اون شب با حرفاش نظرم رو تغییر داد. منم تا چند ماه بعد با یک دختر خانم مومن و با اصالت عقد کردم. یکسالی عقد کرده بودم تا کمی‌ پس‌اندازم بیشتر شد. با وام ازدواج و کمک پدرم و کادوهای اطرافیان که همش به صورت نقدی بود، یک آپارتمان کوچیک رهن کردیم. البته در خرید طلا و چیزهای دیگه، همسرم خیلی با من راه اومد. منم همیشه قدردانش هستم.
 نمی‌خوام بگم مشکلات اقتصادی وجود نداره اما می‌شه از اونا رد شد، می‌شه تشکیل خانواده داد و از کم شروع کرد به شرطی که باور داشته باشید که خدا به وعده‌‌‌هاش عمل می‌کنه.
 

 تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

  بسم الله الرحمن الرحیم  

 دین-فروشی بدترین فساد-ست ... 

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید  

 

 

 ((( من چه در دوران تحصیل ، چه در طی سالها فعالیتهای مختلف ، وَ چه در مُراوده با اقوام مختلف ایرانی، هم بدترینهای یک قشر را دیده-ام وَ هم بهترین آنها را. پس از شش دهه تجربه، یاد گرفته-ام که بقول معروف «پنج تا انگشت یک جور نیستند». هر قدر هم فرهنگ جامعه-ای نزول کند، نمی-توان با دیدن عده-ای از یک قشر ِ ناهنجار، راجع به همه آنها قضاوت یکسانی کرد. دو قشر ذیل هم نماد کامل آن قشر نیستند ؛ مسأله اینجاست کسانیکه به نوعی وارد امور فرهنگی یا مذهبی میشوند، مردم انتظارات بیشتر وَ بهتری از آنها دارند، حق هم همین-ست، چون وقتی در جامعه-ای به چشم الگو به تو نگاه میکنند، باید بیشتر مراقب باشی._ عـبـــد عـا صـی. )))

 

  ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻣﺎ ﯾﮏ ﻣﺪﺍﺡ ﺍﺳﺖ، ﺳﻮﺍﺩﺷﻢ ﺩﺭ ﺣﺪﯼ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺷﻌﺮﺍﺷﻮ ﺍﺯ ﺭﻭ ﮐﺎﻏﺬ ﺑﺨﻮﻧﻪ، ﺍﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺁﺳﺎﯾﺶ ﻭ ﺭﻓﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻥ ﻭ ﺑﭽﻪ ﺍﻡ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ، ﺑﻪ ﺑﺮﮐﺖ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺍﺳﺖ! ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺪﺍﺣﯽ ﻧﺮﺥ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ! ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ۴۵ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﭘﺎﮐﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﻠﯿﻮﻧﯽ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺪﻥ! ﺑﺮﺍ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﺍﺿﯽ ﺑﺎﺷﻦ ﺍﺻﻼ ﺟﻠﻮﯼ ﺍﻭﻧﺎ ﺩﺍﺧﻠﺸﻮ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ! ﭼﻮﻥ ﺑﺮﺍ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺘﻪ! ...
 ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺩﯾﮕﺮﻣﻮﻥ ﻫﻢ ﯾﻪ ﺷﯿﺨﻪ ،
ﺷﺶ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻝ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﺗﺸﻮﻥ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﺮﺍ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﻭ ﺗﺮﻭﯾﺞ ﺍﺳﻼﻡ!   ﺭﻓﺘﻪ ﺗﻮ ﺣﻮﺯﻩ ﺍﻭﻧﻢ ﻣﯿﮕﻪ: ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﺩﺭﺁﻣﺪﯼ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ ﻭﻟﯽ ﭘﻮﻻﻣﻮﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﺑﺮﮐﺘﻪ! ﺩﺭ ﺣﺪﯼ ﺑﺮﮐﺖ ﺩﺍﺭﻩ ﮐﻪ ﺍﻻﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺷﺪﻩ! ﺍﻭﻥ ﻣﯿﮕﻪ: ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﭘﻮﻟﻬﺎیی ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ اﺻﺮﺍﺭ ﺯﯾﺎﺩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺪﻥ ﭘﻮﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺖ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺑﺮﮐﺖﺗﺮﻩ! ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺩﯾﻨﯽ ﺍﻭﻥ، ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺎﺑﺮﮐﺘﻦ !! ﺍﻭﻥ ﻣﯿﮕﻪ: ﺍﮔﻪ ﺁﺩﻣﺎ ﻃﻤﻊ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺩﺭﺍﻣﺪ ﺣﻼﻝ ﺑﺎﺷﻦ، ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺩﺵ ﮐﺎﺭ ﺍﺩﻣﻮ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺎﻧﺪﺍﺯﻩ!
 ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭییموﻥ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﮐﺎﺭﺧﻮﻧﺲ، ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺣﺮﺹ ﻣﯿﺰﻧﻪ! ﺻﺒﺢ ﻫﻮﺍ ﻫﻨﻮﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﯿﺎﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ، ﺗﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻪ، ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻌﺪﺍﺯﻇﻬﺮ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﺩ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﯾﻪ ﺟﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﯿﺮﻩ ﺳﺮ ﮐﺎﺭ ﺗﺎ ﺷﺐ! ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺣﺮﺹ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭُ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﺎﻝ ﺩﻧﯿﺎﺱ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﺪﺍﺭﻩ! ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﭘﯿﺶ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﻮﻧﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍﺱ ﺑﻨﺪﺍﺯﺩﺵ ﺑﯿﺮﻭﻥ! ﻣﯿﮕﻔﺖ: ﻣﺮﺩیکه ﻣُﻔﺖ ﺧﻮﺭ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻪ  ﺍﺟﺎﺭﺵ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺩﻩ!
ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺣﺎﺝ ﺍﻗﺎ ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺣﻖ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺑﺮﺍﺵ ﮔﻔﺖ! ﯾﻪ ﮐﻤﯽ ﺣﻼﻝ ﺣﺮﺍﻡ ﺭﻭ ﺣﺎﻟﯿﺶ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻣﻨﺰﻝ ﻏﺼﺒﯽ ﻭ ... ﻭ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﺟﺎﺭﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ ﻧﺪﻫﯽ ﻧﻤﺎﺯﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﯽ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﯿﮕﺮﺩﺩ ﻭ ... ﺧﻼﺻﻪ ﺑﺎ ﻧﺼﺎﯾﺢ ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺣﺮﯾﺺ ﻭ ﻃﻤﺎﻉ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﯾﻪ ﻭﺍﻡ ﺑﮕﯿﺮﻩ ﺍﺟﺎﺭﻩ ﻋﻘﺐ ﺍﻓﺘﺎﺩﺵ ﺭﻭ ﺑﺪﻩ!
 ﺧﻼﺻﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ، ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ، ﻻﺍﻗﻞ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺑﭽﻪﻫﺎﺗﻮﻥ ﺑﺎﺷﯿﺪ، ﺍﺯ ﺣﺎﻻ ﺑﻔﺮستیدشون ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﺣﻼﻝ ....!

 ((( حکیمی را پرسیدند که آدمی کی به کمال وُ پرهیزگاری رسد؟ گفت: آنگاه که هر چه در دل او است بر طبقی نهد و به بازار بگرداند و او از هیچ کس شرم نداشته باشد...! ))) 

 

 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

 

  بسم الله الرحمن الرحیم  

   سر به ولیعهدی دوُنان نسپارم ... 

 

 

 یا آنکه بخوانید به بالین پسرم را / یا بر سر زانو بگذارید سرم را
 شب تا به سحرچشم به راهم که نسیمی / از من ببرد سوی مدینه خبرم را
 کی باور من بود که از آن حرم پاک / یک روز جدا گردم وُ بندم نظرم را
 مجبور به تودیع حرم بودم و ناچار / در سایه اندوه نشاندم پسرم را
 هنگام خدا حافظی از شهر،عزیزان / شستند به خوناب جگر رهگذرم را
 گفتم همه در بدرقه ام اشک ببارند / شاید که نبینند از آن پس اثرم را
 دامانم از این منظره پر اشک شد اما / گفتم که نبیند پسرم چشم ترم را
 باکس نتوان گفت ولیعهدی مأمون / خون کرده دلم را وُ شکسته کمرم را
 من سر به ولیعهدی دوُنان نسپارم / بگذارم اگر بر سر این کار سرم را
 تهمت زچه بندید به انگور، که خون کرد / هم صحبتی دشمن دیرین جگرم را
 آفاق همه زیر پر رأفت من بود / افسوس بدین جرم شکستند پرم را
 آن قوم که در سایه ام آرام گرفتند / دادند به تاراج خزان برگ وبرم را
 بشتاب بدیدار من ای گل که به بویت / تسکین دهم آلام دل در به درم را
 روزم سپری شد به غم،اما گذراندم / با یاد تو ای خوب،شبم را سحرم را
 «محمد جواد غفورزاده (شفق)»

 

 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

محمد، پیامبری که شناخت ناقصی از او داریم ...

  بسم الله الرحمن الرحیم  

 محمد، پیامبری که شناخت ناقصی از او داریم ... 

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید

 

 

  دکتر علی شریعتی: محبوب بودن پیغمیر خدا از پیغمبریش می باشد .چون موسی هم پیغمبر بوده، ابراهیم هم بوده و عیسی هم بوده است و نیز در قوم خودشان به عنوان نبی و رسول عزیز و محبوب بوده اند. ولی پیامبر یک خصوصیت اضافی دارد و آن اینست که دوست داشتن پیامبر( ما الان با کلمات سر و کار داریم و طبیعی است که کسانی که با پیامبر سروکار داشتند تا چه اندازه دوستش میداشتند) بعد خود نیرویی شد که حتی بسیاری از اصحاب را به هراس انداخت که نکند سخن پیامبر روی آیات قرآن سایه افکند و به قدری جا باز کند که جا را بر ایات تنگ شود. مثل اینکه همین الان در مدینه زندگی میکند و حتی مردمی که در مدینه راننده ، بقال و عطار هستند، همان آدم هایی که تاریخ نمی دانند، همان آدم هایی که سیره نخوانده اند، امی ها ، حضورش را الان حس میکنند ، یعنی الان هست. آن جا دارد زندگی میکند و با او تماس دارند.
 در طول این هزار و چهارصد سال، هیج حادثه ای، هیچ حفره و هیج خندقی بین احساس اینها و حضور پیامبر فاصله ایجاد نکرده است ( این چیز خیلی عجیبی است). محبوبیت به صورت شگفت انگیز و غیرعادی است. به طوری که آدم، که بعد از مدتی شرح حال پیامبر را میخواند، حالت عاشقانه ای نسبت به او پیدا می کند. این همه عظمت، در برابر این همه سادگی قابل گنجایش نیست و خود این یک اعجاز است. از لحاظ فلسفی، درست جهانی را در یک پوست تخم مرغ گنجاندن است. ولی این یکی تحقق پیدا کرده است.
 آدم گوشه مسجد که مینشیند، دستگاه پیامبر را تجسم می کند. این آدم که این همه امپراطوری های عظیم روی خاک را، به خاک رساند و داغان کرده است ، چه بوده؟ دم و دستگاهش چه قدر است؟ آنهایی که رفته باشند خوشبختانه میتوانند این تجسم ذهنی را داشته باشند. به این خاطر اضافاتی که به مسجد النبی شده است، همین الان مشخص است. اگر قسمتی از ستونهای مسجد که به رنگ اخری است ، معمولا تجسم کنید ، قسمت سر پوشیده و سربازش معمولا تمام مسجد پیامبر است که ۲۱۰۰ ذرع ( مربع ) بود. گوشه ای از آن ستون ها اخری هست که ستون ها حاشیه طلائی دارد، آن خود ستون های زمان پیامبر است که، که در جای ستون های فعلی یک درخت خرما گذاشته بود( جای همان ستون ها ستون های فعلی را گذاشته اند) یعنی کاملا نشان میدهد که تمام این دستگاهی که دستگاه عظیم امپراطوری روم و آن دستگاه عظیم ایوان مدائن ( در کمتر از یک ربع قرن ) را با خاک یکسان کرد، چیست؟
 چند خانه گلی در آن گوشه، که صحن حیاطش خود مسجد است. یک منبر در آن گوشه و به فاصله دو سه متر محرابش ، اینحا جای مسجد و جای نمازش، این گوشه هم جای صحبت کردنش ، این هم تمام فضای قلمروش ! که پایگاه همه اسلام در تمام دنیاست. تا وقتی هم مرد ، دستگاهش همین بود.
 خصوصیت دیگری که باز در زندگی پیامبر وجود دارد، اینست که هر کجا در شبه جزیره، که پیامبر رفته، آدم نسبت به آن سرزمین ، به آن خاک،به آن سنگ ریزه ها و به آن کوها، کششی( احساس می کند) و مثل یک مغناطیس قلبش را میگیرد. حتی من فکر میکردم که شاید چون من میدانم که مثلا پشت ابوقیس چه خبر بوده و چه رابطه ای با زندگی پیامبر دارد و میدانم که در آن سالهای وحشت و آن قطع وحی ، آن شب ها گاه حتی پیامبر فکر میکرده که خودش را از آنجا پرت کند ( چون وحی قطع شده بود و در اول کار خدا ولش کرده بود و او هم نمی دانست که آینده چه خواهد شد. در هراس بود. بعضی ها میگویند : نخیر، اینها جعلی است! اتفاقا این هراس نشانه صداقت و واقعیت قضیه است) اینجا که می آیم، این جَو چنین جاذبه ای دارد.
 در حالیکه بعضی از بچه ها که از آلمان و... آمده بودند. بدون اینکه من بگویم اینجا کجاست. همینطور که با هم صحبت میکردیم و از آن شعاب بنی عامر و بنی هاشم به طرف همان کوه ابالقیس بالا می رفتیم. به آن پشت بام که رسیدیم. تمام همین حسی را که من داشتم، ناخودآگاه داشتند. در صورتیکه آنها این خاطره، این سرزمین و این نقطه را نمی شناختند.
 شرح زندگی و سرزمین پیامبر را که آدم میبیند، ( متوجه میشود) که هر کجا که میرفته است، یکی از خصوصیاتش ، مثل عقاب ، بلند نشینی است. به سرزمینی میرفته و اطراق میکردند و جایی خیمه میزدند. بایستی آن جا بلندترین نقطه را انتخاب کند، مثلا برای حج، در عرفات، حالت روحیش درست مثل پرنده بلند نشین بود. منی را نگاه کنید : بلندترین تپه ای که در دره منی هست «خیف» است «مسجد خیف» اگر نگاه کرده باشید، آن جا در منی جای پیامبر است. عرفات یک دشت و یک جلگه است. در یک گوشه اش، یک تپه هست میدانیدکه در عرفات پیامبر ان بالا رفته و اقامت داشته است. (وقوعش در عرفات آن بالاست).
 در پیش از بعثتش، در تمام کوهای اطراف مدینه، بلندترین و مرموز ترین قله حرا است. آن جا را برای اعتکاف و تنهایی خودش انتخاب کرده است. برخلاف روحهای منزوی و گوشه نشین، که به سوراخ ها، زیرزمین ها و غارها می رفتند.
 حتی گوشه نشینی و انزوای او در قله، در ستیغ و در دره کوه است. این ، چیزهای روانی و روانشناسی است. اما نشانه ای از یک حالت وجودی شخصی است. گاهی رفتار فردی یک فرد ،حکایت از عظمت و خصوصیات ذاتی‌اش می کند.
 او مردی است که به قدری خشونت و قدرت دارد که حتی دشمنان پیامبر وقتی که میخواهند به پیامبر فحش بدهند، میگویند او پیامبر مسلح است و دینش شمشیر است. برخلاف مسیح که وقتیکه به او فحش میدهند میگویند که : فلسفه اش فلسفه ذلت و تسلیم و بردگی است. در دنیا چنین قیافه ای دارد و هیچ ژنرال رومی، آرامی ، یونانی و آریایی ، در تاریخ به اندازه پیامبر نجنگیده است ، دامنه جنگ مهم نیست، اشتغال به کار جنگی مهم است. پیامبر در حدود هشت سال کار جنگی کرده است (چون ۱۰ سال در مدینه بوده است. در این ده سال ، یک سال و نیم اولش چیزی نبوده است و یک سال آخرش جنگی هم نشده. فقط در این مدت ۸ سال است که میجنگد) و در این مدت، ۶۴ یا ۶۵ جنگ دارد که اگر تعداد روزها را حساب کنیم و بر این عدد تقسیم کنیم. هر ۴۵ یا ۵۰ روز یک لشگر کشی دارد و هیچ مرد نظامی، که فقط نظامی باشد، آنقدر اشتغال ندارد که در این مدت ده سال کار اجتماعی و سیاسی اش اینقدر ۶۴ یا ۶۵ اقدام جنگی و نظامی کرده باشد.
 در عین حال تمام یارانش در چهره او، یک مرد نظامی را نمی دیدند، فلان زن به این خاطر که شوهرش با او نمی خوابد، درد دلش را می آورد و با او در میان میگذارد. آنقدر در دسترس مردم است، که او نزد پیامبر می آید و هیچ احساس نمی کند که فاصله اش چه قدر است. این کیست که این حرفها را به او میزنی؟ تو به آخوند محلت جرأت نمی کنی که چنین حرفی بزنی! می آید و یک ساعت پیامبر را معطل می کند و خصوصیات شوهرش را (حکایت می کند) که به خانه می آید چه جور است. اوقاتش تلخ است، من چه میگویم و او چه می گوید.خرجی میدهد ، نمی دهد.این مرد مینشیند و معلوم است که طوری به او گوش میدهد که او هم فردا می آید و پس فردا همسایه اش می آید و پس پس فردا همه زنهای دیگر می آیند. معلوم است که طوری رفتار نمی کند که یکمرتبه احساس کنند که اشتباه کردیم.
 همیشه صلابت، وحشت، عظمت و حیثیت جهانی این مرد، کسانی که او را ندیده بودند می گرفت، دشمن و دوست فرقی نمی کرد. ولی آنهای که میدیدنش، در او یک مرد محبوب آشنای مانوس می یافتند. درست برعکس بزرگان دنیا، که از دور کوچک و حقیرند و از نزدیک هولناک و وحشناک.
 پیرزنی با او کار دارد. یک مرتبه میبیند که پیامبر از اتاق بیرون آمده است و در برابر اوست. پیامبر حس می کند که با او کار دارد. می ایستد و میبیند که نمی آید، بطرفش می رود، میبیند که به «پتِه پتِه» افتاده است و دست و پایش را گم کرده است (شخصیت پیامبر او را گرفته است) میرود و شانه این پیززن را مثل بچه ای میگیرد و می گوید : مادر از کی میترسی؟ مگر من کیستم؟ من پسر آن زن قریشی هستم که بز میدوشید. تو از کی وحشت داری؟ اینست که سیستم تازه ای از ارزشها خلق شده است وَ سیستم ارزشها را عوض می کند.
 ما باز به همان ارزشهای اشرافیمان برگشته ایم. بارها حتی وقتی ما از پیامبرمان صحبت ،می کنیم از ارزشهای ضد پیامبری ارزیابیش ،می کنیم. این است که امام صادق می گوید «کان رسول الله یجلس جلوس العبد و یاکل الکل العبد و یعلم انه العبد» نشست و برخاستش مثل یک برده و خورد و خوراکش مثل یک برده است. اصلا ادا در نمی آورد و واقعا حس میکرده و میدانسته یک برده است و این چیز عجیبی است.
 اشرافیت قبل از اینکه یک حیثیت اجتماعی باشد، سمبل های خودش را دارد. لباس خودش را دارد. آرایش خودش را دارد. مرکب خودش را دارد. مرکب خودش را دارد و القاب و عناوین مخصوص خودش را دارد. این ها نشانه اشرافیت است ، چه اشرافیت روحانی باشد. که لقب های روحانیون را نگاه کنید ، اصلا پشت پاکت جا نمی شود و یا اشرافیت سیاسی و طبقاتی ، فرقی نمی کند.
 یکی دیگر از نشانه های اشرافیت، لباس های بلند ،آستین های بلند، القاب و اسب است. اسب یکی از خصوصیات شواله گری در اروپا، اسواران در ایران و همه اسواران است. اشراف را در اروپا «شوالیه» میگویند از شوال یعنی اسب و در ایران هم اسوار میگفتند یعنی سوارکار ( خانواده های اشرافی را میگفتند اسواران) و القاب پادشاهان گشتاسب،بیموراسب و لهراسب و ... بود یعنی صاحب ده اسب، صد اسب و ... یعنی این خودش سمبل اشرافیت بود. حتی در سیستم اشرافیت در چین و در اروپا این بود که رعیت حق سوار شدن بر اسب را نداشت. نه از این لحاظ که پولش نمی رسید ، که اگر پولش هم میرسید باز هم حق نداشت. برای اینکه شمشیر و اسب از خصوصیات اشراف است ، که فقط این خانواده باید داشته باشند. در حالیکه پیامبر وقتی به جنگ میرود. سوار شتر میشود و در مسافرت ها اغلب ناقه یا استر دارد. خود حضرت امیر می گوید که پیامبر سوار الاغ میشد. الاغ حقیقرترین مرکب توده بسیار بی حرمت اجتماعی است و از آن حقیقرتر آن است که «جـُل» نداشته باشد مثل دوچرخه ای که زین نداشته باشد و کسی سوار شود. این دیگر علامت آن است که آدم هیج چیز نیست،آدم محترم و معنونی نیست و از آن حقیقر تر و بی چیزتر آن است که یکی را هم پشت سرش سوار کند و پیامبر غالبا دوست میداشت که در شهر اینگونه حرکت کند  با تعصب خاصی دستور میداد که قباهای دراز را قیچی کنند و هیچ مسلمانی حق ندارد از زانو به پایین بپوشد و ما میبینیم در سیستم اشرافی، به میزانی که اشرافیت معنون تر است، دامن لباس های زن و مرد هم بیشتر است. به طوریکه در چین قباها را چند متر اضافه تر درست می کردند و بعد چون نمی توانست حرکت کند ، قباها را جمع می کردند و در سبد میگذاشتند و غلامان میبردند. در این جا معلوم است که قیچی کردن قبا یک کار بنیادی، انقلابی و قاطع و عمیق و معنی دار است. اینها همه ارزش شکنی اشرافیت است.
 از بین بردن همه القاب : حتی پیغمبر قصد داشت که اسمها را تصحیح انقلابی کند : مثلا اسم کسی ابوالعاص بود و پیامبر گفت : نه ، «ابو مطیع» و از آن پس اسمش ابومطیع شد.
 گاهی لقب میداد. الان هم لقب های که در دهات به اشخاص میدهند، عادت داریم، اما این لقب های که در دهات میدهند ، بیشتر جنبه مسخره کردن، بدجنسی و آزار و اذیت و یا نژاد پرستی و اشرافیت دارد ولی لقب های که پیامبر میگذاشت ، در عین حالیکه شوخی بود ، لطفی هم داشت. مثلا : یکی را دید که گربه دستش بود و گفت : ابوهریره و اسمش ماند و یا وارد مسجد شد و دید که علی روی خاکها خوابیده،گفت : برخیز ببینم و او هم برخاست و دید سر و صورت و لباسهایش خاکی است ، گفت این چه هیکلی است ابوتراب؟ و بعد حضرت امیر خیلی دوست میداشت که با فقط با این کنیه صدا بزنند. ارزشها کاملا عوض شده است و نشان میدهد که دارای جهتی کاملا ضد آن لقب های است که الان برای روحانیون، اشراف و رجال میتراشند.
 یکی از خصوصیات دیگر پیامبر «عامی بودن» و «تربیت نشدن» است ( این بد اصطلاحی است ولی از این دقیقتر اصلاحی وجود ندارد. بی تربیت، مطلق مطلق ، خاص خاص ، تربیت یعنی چه؟ یعنی شکل دادن به یک وجود است.
 چه عاملی انسان را تربیت می کند؟ به نظر من ۵ عامل یک فرد را میسازد: اول مادر است، که اولین ابعاد وجودی یک طفل را میسازد. دوم پدر است و سوم مکتب و مدرسه و فرهنگ است و چهارم تمدن است و پنجم اساسا روح زمان است. مثلا شما : مادرتان شما را تربیت می کند. تربیت دوم پدر است و تربیت سوم درسی است که خوانده اید و تربیت چهارم این است که تهرانی هستید و تربیت پنجم این است که در قرن بیستم هستید. اگر تهرانی زمان ناصرالدین شاه بودید ، با تهرانی امروز در چهارتا شریک بودید اما زمانتان زمان دیگری بود و این شد پنج عامل.
 پیامبر اسلام هیچ یک از این ۵ عامل دست اندرکار ساختمان فرد را ندارد. پدرش که قبلا رفته ( این یکی هیچ) . تربیت دوم مادر : تا میتواند می شود و بالافاصله به عنوان شیر به صحرا میبرند، دو سال برای شیر خواری آنجا میباشد. بعد از دو سال باید به دامان مادر بیارندش. اما مادر نباید بر روی او دست داشته باشد و طاعون میشود و تا بچه را بر میگردانند. به خاطر طاعون بچه را به صحرا برمیگردانند. طاعون از اینکه او مادر پرور شود جلوگیری می کند. تا ۵ سالگی نه پدر میبیند و نه مادر. در ۵ سالگی او را بر میگردانند، مادر که شوهرش مرده و بچه ای دارد ، او را برای اولین بار بر میدارد و می خواهد به مدینه نزد دایی هایشان، نزد پدر خودش و نزد خانواده خودش ببرد( مادر پیغمبر مدنی و از بنی نجار است). در میان راه میمیرد و بچه تک و تنها وسط بیایان می ماند.
 عامل سوم تمدن است که پیامبر اصلا در بدوی ترین قوم آن عصر زاده شد. شبه جزیره ، هم از نظر تمدن شبه جزیره است و هم از لحاظ جغرافیایی. از لحاظ جغرافیایی شبه جزیره است یعنی سه طرف آن آب است، اما یک ذره آب به داخل این صحرا نفوذ نمی کند. یک جزیره خشک. از لحاظ تمدن هم شبه جزیره است.
 تمدن یونان آن طرف، فلسطین آن طرف، ایران و عراق این طرف و هند آن طرف محاصره کرده اند. اما هیچ یک از این آثار تمدنی که اطرافش هست. در داخلش نفوذ نکرده است و بنابراین در کویر بکری از تمدن و فرهنگ و در خلاء تمدن و فرهنگ رشد می کند. اسکندریه است. در اختیار تمدن ایران است. زمان در اختیار آنهاست. زمان در قرن هفتم میلادی در شبه جزیره وجود ندارد. ما درست است که در قرن بیستم هستیم. اما در قرن بیستم زندگی نمی کنیم. الان قبایل بدوی هستند که هنوز لباس هم ندارند. تقویمشان را نگاه کنی. خیال میکنی مال قرن بیستم اند ولی قرن بیستم در آن جا وجود ندارد. آن ها در قرن بیستم پیش از میلاد زندگی میکنند.
 می-بینید که پیامبر وجودی است که کوچکترین اثری و زندگی-ای را از این ۵ عامل تربیتی نپذیرفته است. آزاد آزاد رشد می کند و برای همین هم هست که استعداد فهم و پذیرش مفاهیم، معانی و ارزشهایی را دارد که بشریت نمی تواند بفهمد، نمی تواند بپذیرد و نمی تواند داشته یاشد.
 اینست که میتواند همه ارزشها و تمدن ها، همه سیستم های تعلیم و تربیتی و همه اعتقادات و مقدسات را خراب کند. اگر تربیت شده بود تحت تاثیر ارزشهای زمان قرار گرفته بود.
 بنابراین امی بودن پیامبر به معنای «بکارت وجودی» است. زمان، خانواده، تاریخ، فرهنگ، و قالب ریزی های اخلاقی کوچکترین نقشی رویش ندارد و اینست که میتواند معانی انقلابی کاملا بی سابقه را به سادگی درک کند. همانطور زندگی کند. همانطور باشد و همانطور هم بسازد و همان طور هم خراب کند و همه این کارها را به راحتی می کند! فیلسوفی که در اسکندریه یا در آتن یا در همدان فلسفه خوانده، چنین استعدادی ندارد.

 

 عکس، تهیه وَ اجمال : عـبـــد عـا صـی

 

  بسم الله الرحمن الرحیم  

 تو هیچی نمی شی ، هیچی!

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید  

 

  پرونده اش را زیر بغلش گذاشتند و بیرونش کردند .
 ناظم با رنگ قرمز و چهره برافروخته فریاد کشید:
 بهت گفته باشم، تو هیچی نمی شی ، هیچی!
 مجتبی نگاهی به همکلاسی هایش انداخت،
 آب دهانش را قورت داد
 خواست چیزی بگوید اما، سرش را پایین انداخت و رفت.
 برگۀ مجتبی، دست به دست بین معلم ها می گشت.
 اشک و خنده دبیران در هم آمیخته بود ...
 امتحان ریاضی ثلث اول :
 سوال : یک مثال برای مجموعه تهی نام ببرید.
 جواب : مجموعه آدم های خوشبخت فامیل ما.
 سوال : عضو خنثی در جمع کدام است؟
 جواب : حاج محمود آقا، شوهر خاله ریحانه که بود و نبودش در جمع خانواده هیچ تاثیری ندارد
 و گره ای از کار هیچ کس باز نمی کند.
 سوال : خاصیت تعدی در رابطه ها چیست؟
 جواب : رابطه ای است که موجب پینه دست پدرم، بیماری لاعلاج مادرم و گرسنگی همیشگی ماست.
 معلم ریاضی اشکش را پاک کرد و ادامه داد:
 سوال : نامساوی را تعریف کنید.
 جواب : نامساوی یعنی ، یعنی ، رابطه ما با آنها ، از مابهتران؛
 اصلا نامساوی که تعریف و تمجید ندارد، الهی که نباشد.
 سوال : خاصیت بخش پذیری چیست؟
 جواب : همان خاصیت پول داری است آقا که اگر داشته باشی در بخش بیمارستان پذیرش می شوی و گرنه مثل خاله سارا بعد از جواب کردن بیمارستان تو راه خانه فوت می کنی.
 سوال : کوتاه ترین فاصله بین دو نقطه چه خطی است؟
 جواب : خط فقر ، که تولد لیلا ، خواهرم را ، سریعا به مرگش متصل کرد
 برگه در این نقطه کمی خیس بود و غیر خوانا ، که شاید اثر قطره اشک مجتبی بود.
 معلم ریاضی ، ادامه نداد برگه را تا کرد ، بوسید و در جیبش گذاشت.
 مجتبی دم در حیاط مدرسه رسیده بود ،
 برگشت با صدای لرزانش فریاد زد:
 آقا اجازه؟ گفتید هیچی نمی شیم؟ هیچی؟
 بعد عقب عقب رفت، در حیاط را بوسید
 و پشت در گم شد ...

 

 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

 

  بسم الله الرحمن الرحیم  

 توصیه به بعضیا ... 

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید  

 

 طنز وَ کاریکاتور ، محمدرضا میر شاه ولد با تیتر «برخی اشتباهی وارد سینما شده اند» این کارتون را در سایت صبا منتشر کرد.
 

 

 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

 

به من دست نزن من متاهلم ...

  بسم الله الرحمن الرحیم  

 به من دست نزن من متاهلم ...  
  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید  

 

  مرد مست به خانه آمد
آنقدرمست بودکه گلدان قیمتی که زنش به آن خیلی علاقه داشت راندیدوبه گلدان خوردوگلدان شکست
پیش خودش گفت حتما زنم فردا واسه گلدون کلی داد و بیداد میکنه همونجا خوابش بردصبح که ازخواب بیدارشد یادداشتی راروی یخچال دید: «عزیزم صبحونه مورد علاقتو روی میزچیدم الانم رفتم بیرون تابرای ناهارموردعلاقت چنتا چیز بخرم دودوستت دارم عشقم»
مرد با تعجب از پسرش پرسید این یادداشت چیه چرا مامانت ناراحت نشده!؟
پسر گفت دیشب که مست بودی مامان بغلت کرد بذارتت روتخت توعالم مستی گفتی «خانم به من دست نزن من متاهلم» ...

 ((( وقتی با یک جمله-ی قشنگ میشه بعضیا رو متحول کرد، حیف نیس که ... _ عـبـــد عـا صـی. )))

 

 عکس، تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی