چرا حالا یادشان افتاده افشاگری کنند وَ گلایه نمیکردند؟

 

 

  بسم الله الرحمن الرحیم  

 

 چرا حالا یادشان افتاده افشاگری کنند وَ گلایه نمیکردند؟

 

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید

 

 از همان ابتدا مشخص بود که با پایان یافتن دولت احمدی نژاد عده ای از درون همین دولت به بیان واقعیاتی از احمدی نژاد خواهند پرداخت :
 اگر چه در هشت سال گذشته برخی از وزرای عزل شده توسط محمود احمدی‌نژاد به این افشاگری دامن زدند اما باید بدین نکته توجه داشت که بسیاری از آنهایی که احمدی نژاد برایشان به نوعی سنگ تمام گذاشته بود نیز به جرگه افشاکنندگان دولت او پیوستند.
 در میانه راه یکی از این افشاگری ها رقم خورد و مرضیه وحید دستجردی وزیر بهداشت و درمان دولت دهم دلیل برکناری خود را حضور یکی از برادران لاریجانی در معاونت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و اصرار احمدی نژاد برای برکناری وی اعلام کرد. در ادامه هم پرده از ورادات و خرید لوازم دسته چندم چینی به کشور برداشته شد که ان زمان شوک بزرگی به دولت وارد کرد.
 علی احمدی در باره برکناری خود توضیح داده : « زمانی که دولت نهم در حال پایان بود و می‌خواستند دولت دهم و کابینه‌اش را تشکیل بدهند، بین دو نماز به آقای احمدی‌نژاد گفتم بهتر است این افراد که گزینه فعلی دولت برای ریاست کاندیداتوری از جمله آنها بود در کابینه نباشد، چرا که هزینه‌هایی برای دولت ایجاد خواهد کرد اما بین دو نماز آقای احمدی‌نژاد پرسید، ذکرت را گفتی! گفتم بله، گفت شما دیگر در کابینه نباشید!»
 شیوه ای که برای صفار هرندی هم تکرار شد. او در این باره می گوید:« دلیل اصلی بنده که در آن جلسه هیأت دولت به ماندن آقای مشایی به عنوان معاون اول رئیس‌جمهور اعتراض کردیم، این بود که این کار مخالف نظر رهبری بوده و این جلسه مشروعیتی ندارد.» او معتقد است که بعد از این اعتراض از سمت خود برکنار شده است اتفاقی که مشابه آن برای معاون جوانان دولت رخ داد، اما بذرپاش هیچ گاه دراین باره انتقاد جدی به احمدی نژاد نکرد و دست به افشاگری نزد!
 در این میان، زریبافان نیز دوست ندارد دولت احمدی نژاد تکرار شود. رییس بنیاد شهید با حضور در نمایشگاه مطبوعات دوره گذشته گفت: بازگشت احمدی نژاد به قدرت را نه به صلاح خودشان می دانم و نه نظام، چون باید اجازه داد نیروها و افکار جدید در مسئولیت ها حضور یابند.
 وزیر کشور، پورمحمدی نیز در روایت خود از برکناری اش می گوید «پس از پایان مرحله نخست انتخابات، گزارشى از برخى تخلفات صورت گرفته در انتخابات، براى رهبر انقلاب فرستادم که پس از ارسال این گزارش، پس از چند روز رئیس‌جمهور از ارسال آن آگاه شده و از این اقدام به شدت عصبانى شدند. آقای احمدى‌نژاد از اینکه چرا پیش از نوشتن گزارش با او هماهنگى نکرده، ناراحت شده و به خاطر این کار ، تصمیم به تغییر گرفت.»
 خلیلیان وزیر جهاد کشاورزی دولت دهم هم در مراسم تودیع خود که در غیاب مقامات دولتی برگزار می شد به جلسه ای اشاره کرد که در پاستور به نزاع انجامیده بود: « در جلسه ای برای تعیین نرخ گندم برخی نمی خواستند قیمت بیش از ۴۰۰ تومان باشد و در آن جلسه گفتم با چنین قیمتی هیچ کشاورزی گندم خود را به دولت نمی فروشد و در همان جلسه فشار عجیبی برای مجوز واردات شیر خشک آوردند، با اینکه واردات آن از سال ۹۰ ممنوع شده بود. حتی در آن جلسه زمانی که در اعتراض به این صحبت ها بلند شدم و آمدم بیرون رئیس جلسه (احتمالا احمدی نژاد) گفت: اگر بلند شدی، رفتی دیگر برنمی گردی».
  علی اکبر صالحی که پس از عزل جنجالی منوچهر متکی در صندلی وزارت خارجه در دولت دهم تکیه زد نیز فاش کرد که بارها درباره تحریم‌ها به مسئولان هشدار داده بود، اما به تحلیل‌های او ایراد می‌گرفتند.  «قریب دو سال و اندی پیش نامه‌ای درباره تحریم‌ها نوشتم ... در این نامه پیش‌بینی شده بود که روند تحریم‌های جدید به چه سمت و سویی خواهد رفت و چه مواردی را در بر خواهد گرفت. متأسفانه برخی دوستان در آن زمان به اینگونه تحلیل‌ها ایراد می‌گرفتند.»
علی‌اکبر صالحی در ادامه این گفت‌و‌گو به ماجرای حمله به سفارت انگلیس در تهران اشاره کرد و با اظهار این‌که آن زمان برای شرکت در جلسه‌ای در جده بود، گفت: «در آن جلسه یکدفعه به صورت تلفنی به من اطلاع دادند که چرا نشسته‌ای؟ سفارت انگلیس در تهران را گرفته‌اند. همانجا به صورت تلفنی با ویلیام هیگ صحبت کردم و تلاش کردم قضیه را جمع کنم.»
 وی اقدام وزارت خارجه برای کنترل موضوع سفارت انگلیس را «شاهکار» خواند و گفت اگرچه آن زمان برخی رسانه‌های داخلی علیه وزارت خارجه مقاله‌هایی نوشتند، اما این وزارتخانه مقابل «هجمه‌‌های عظیم» ایستاد. وزیر خارجه پیشین همچنین اظهار کرد که در برابر این حملات رسانه‌ای علیه وزارت خارجه «هیچ کس به میدان نیامد تا از وزارت خارجه دفاع کند» و وزارت خارجه تنها ایستاد و چیزی نگفت تا این که به گفته آقای صالحی، مقام معظم رهبری «به کمک» این وزارتخانه آمدند.
 اما این تنها وزرای احمدی نژاد نبودند که به انتقاد از رئیس دولت و حلقه نزدیکانش پرداختند، بلکه برخی یاران دیروز او نیز هراز گاهی نقبی به گذشته زده و برخی پشت پرده ها را رو می کنند چنانچه چندی پیش علیرضا زاکانی که ید طولایی در دفاع از احمدی نژاد داشت در سخنرانی اظهار کرد« در خرداد ۸۵ آقای احمدی‌نژاد دو ساعت و اندی با من صحبت کرد که به دولت بیا و کارهای سیاسی دولت را در دست بگیرد. من گفتم اگر من بیایم چه کارهایی می‌خواهی با همدیگر انجام دهیم گفت: دست به دست هم می‌دهیم و خبرگان رهبری را عوض می‌کنیم. پیرهای خبرگان بیرون و به جای آنها جوانان را می‌آوریم.
 احمد‌زاده معاون سابق رئیس‌جمهور و یار 5 ساله دولت، یک ماه پس از اخراج با اشاره به اقدامات حلقه انحرافی گفت: این افراد می‌خواستند با رمل و اسطرلاب کشور را اداره‌ کنند؛ حتی یک بار گفتند از آسمان خبر رسیده که فلان مسئول از نوادگان قاتلان سیدالشهدا(ع) در کربلا بوده و بعد آن مسئول را عزل کردند!
برادر محمود احمدی نژاد هم خود همپای برادر یدطولایی درافشاگری دارد، افشاگری علیه دوستان و اطرافیان برادرش. انتقاداتی که او را نیز در میانه راه، از قطار دولت پیاده کرد.
 سخنان علی‌آبادی ریس سازمان تربیت بدنی دولت دهم هم قابل تامل است. وی در گفت و گو با یک نشریه ورزشی با اشاره به اینکه احمدی‌نژاد گفت از نگهبان تا رییس فوتبال باید تغییر کند، گفته که تمام اختلافات با احمدی‌نژاد از زمان حضور مشایی شروع شد. در 4 سال اول هیچ بحثی نبود. اواخر دوره اول و احساس من و کسانی که با من هم‌فکر بودند این بود که این مسیر به سمت غلط می‌رود. لذا حرف‌های‌مان را می‌زدیم. قرار نبود در روزنامه و رسانه جار و جنجال کنیم چون درست و منطقی نبود. آقای احمدی‌نژاد فقط یک نفر، حبیب کاشانی را برای مدیرعاملی پرسپولیس به من معرفی کرد، پشیمانم از این‌که سعیدلو را برای وزارت ورزش معرفی کردم. دفتر آقای احمدی نژاد به کفاشیان زنگ زد و گفت که علی دایی را بردارید. وی همچنین گفته که ساعت 11 شب برای وزیر وقت گرفتیم. ساعت 11 رفتیم و آقای عباسی گفت من ده دقیقه می خواهم خصوصی صحبت کنم. بعدش جلسه تشکیل شد و آقای عباسی شروع کردند به صحبت کردن، گفتند ما دولت هستیم و پول ورزش را می دهیم و باید دخالت کنیم. شیخ احمد گفت همه جای دنیا همین است و دولت ها حامی ورزش هستند و دخالت نمی کنند. آقای عباسی در آن جلسه که همه سران شورای المپیک آسیا حضور داشت گفت که ما روسای فدراسیون ها را عوض کردیم، از یکی مواد مخدر گرفتیم، یکی فساد اخلاقی داشت و دیگری هم فلان فساد را داشت. همه این ها را که گفت، آقای شیخ سلمان جواب داد، مگه شما قاضی هستی؟ اگر درست هم باشد بخش قضایی باید پیگیری کند. آقای عباسی گفت که آقای شیخ احمد! شما کویت را با جمهوری اسلامی ایران مقایسه می کنید؟ ما زدیم توی سرمان! گفتیم تعلیق شدیم. شیخ احمد رفت از صندلی پایین و سیگارش را درآورد. در عمرم چنین رفتاری ندیدم و همه شرط ها از آن جلسه بیرون آمد.
 همه این صحبتها در حالی مطرح می شود که هیچ یک از این افراد به دلیل رفتارهای ادعا شده از سمت خود استعفا نداده اند و بعضا بعد از پایان دوره ریاست جمهوری و یا بعد از برکناری دست به افشاگری زدند. اینکه این سخنان چقدر صحیح است جای بررسی دارد اما ما هم منکر رفتار نادرست دولت دهم در صورت صحت سخنان نمی شویم و ان را تبرئه نمی کنیم، اما نکته مهم این است که چرا آقایان اکنون یادشان افتاده افشاگری کنند و آن موقع جلوی این بی قانونی ها زبان به گلایه و انتقاد نمی گشودند؟
 

 متن کامل

 تهیه وَ تدوین :  عـبـــد عـا صـی