آمدم ای شاه پناهم بده

  آمدم ای شاه پناهم بده     

 آمدم ای شاه پناهم بده / خط امانی ز گناهم بده 

  ای حرمت ملجأ درماندگان / دور مران از در و  راهم بده 

  ای گل بی‌خار گلستان عشق / قرب مکانی چو گیاهم بده 

  لایق وصل تو که من نیستم / اذن به یک لحظه نگاهم بده 

  ای که حریمت مَثل کهرباست / شوق و سبک خیزی کاهم بده 

  تا که ز عشق تو گدازم چو شمع / گرمی جان‌سوز به آهم بده 

  لشکر شیطان به کمین منند / بی‌کسم ای شاه پناهم بده 

  از صف مژگان نگهی کن به من / با نظری یار و سپاهم بده 

  در شب اول که به قبرم نهند / نور بدان شام سیاهم بده 

  ای که عطابخش همه عالمی / جمله حاجات مرا هم بده 

  آن چه صلاح است برای «حسان» / از تو اگر هم که نخواهم بده 

 

 شاعر: حبیب الله چایچیان (حسان)   

  تهیه و تدوین : عبد عا صی